Postanowiłyśmy odświeżyć trochę naszą szufladę, taki mały jesienny lifting.... Zaprojektowłyśmy nowe logo, składające się ze zdjęć naszej roboty!!! Tak, tak zdjęcia pstrykałyśmy już od kilku miesięcy..... i z efektu jesteśmy dumne i zadowolone, ponieważ jeśli chodzi o fotografię jesteśmy amatorkami..... ale pilnie się uczymy!!!
Już od dłuższego czasu myślałyśmy o nowym wizerunku szuflady pasji, a ponieważ za oknem już na dobre zagościła jesień, pomyślałyśmy, że to dobry czas, żeby właśnie teraz wpuścić trochę wiosennej świeżości na bloga, stąd nowe logo, nowy układ... trochę drobnych zmian, czyli taki delikatny lifting ;)
Mamy nadzięję, że zmiany jakie u nas zaszły, spodobają się Wam i jeszcze chętniej będziecie nas odwiedzali....
Pozdrawiamy,
Agata&Marta
Najbardziej cieszyło mnie, że zobaczę kawałek Skandynawii. Zawsze marzyłam o podróży do Norwegii, Szwecji czy Danii, a tu właśnie szykowała się wyprawa na duńską wyspę, hurra!
Wyspa jest naprawdę przepiękna, co prawda podczas 3 dniowego pobytu udało nam się zwiedzić tylko jej południową część....ale i tak byliśmy zachwyceni... i już wiem, że na pewno tam wrócę :):):)
Na polu namiotowym jest jeszcze jeden tubylec, kotóry wita radośnie turystów.... to niejaki "ociokocio". To nie kto inny jak kot właścicieli, o imieniu Otto.... jest przemiły, ciągle chce się przytulać, ale co najważniejsze nie jest nachalny... np. gdy jedliśmy śniadanie, grzecznie siedział sobie obok i czekał aż skończymy..... naprawdę uroczy kot.
Oprócz przepięknych widoków czy wspaniałej przyrody, na Bornholmie zachwyca też niezwykła atmosfera, która sprawia, że można tam zapomnieć o troskach dnia codziennego.
Prosto z Ronne, udaliśmy się do miasta Arnager, w którym znajduje się tradycyjna wędzarnia, gdzie można skosztować bornholmskiego przysmaku, czyli wędzonych śledzi....niestety wędzarnia była zamknięta....więc ruszyliśmy dalej do Nylars. W Nylars do obejrzenia mieliśmy jeden z czterech bornholmskich kościołów rotundowych. Zbudowany ok. 1150 roku, jest najlepiej zachowany ze wszystkich czterech rotund znajdujących się na Bornholmie.
Wokół kościoła znajduje się cmentarz, nie mogłam się powstrzymać przed pstryknięciem fotki, ponieważ wygląda jak park, równo przycięte żywopłoty, alejki wyłożone drobnymi kamyczkami, zielono i pięknie....zupełnie inaczej niż u nas.
A to już wcześniej wspomniane lasy Almindingen, naprawdę malownicze miejsce. Pierwotny las został całkowicie wykarczowany przez mieszkańców Bornholmu, którzy wykorzystywali drewno na opał. W 1800 roku Hans Romer postanowił ponownie zalesić ten teren. Tak jak już wcześniej wspomniałam w tej chwili lasy te są trzecim co do wielkości leśnym kompleksem Danii.
Poniżej mój wypożyczony bicykl na naszym polu namiotowym......
Ostatni dzień spędziliśmy w Nexo, ponieważ stamtąd odpływał nasz prom do Kołobrzegu. Nexo to drugie pod względem wielkości miasto na wyspie. Znajduje się tu największy na wyspie port rybacki. W Nexo znaleźliśmy się bardzo wcześnie. Zaliczyliśmy rekordowy przejazd, ponieważ goniła nas burza, a ja się okrutnie boję burzy, więc narzuciłam ekspresowe tempo, i już po 1,5 godzinie siedzieliśmy w kafejce.... a wokół waliły pioruny i lał deszcz, dodam tylko, że pierwszego dnia ten sam dystans z Nexo do Aakirkeby zrobiliśmy w 6 godzin!!!
Praktycznie przy każdym, domu, kefejce, restauracji stoją przeróżnej maści latarenki, które wieczorami uroczo rozświetlają się płomykami świec....byłam nimi zauroczona, uwielbiam takie dekoracje....
Na przystani w Nexo trafiliśmy na bardzo fajny sklepik z borholmskimi specjałami.... i tam właśnie udało nam się zjeść w końcu tego słynnego wędzonego śledzia, ponieważ okazało się, że oprócz sklepu, jest tam coś na kształt baru, w którym można skosztować ich niejszych produktów. Śledź był bardzo smaczny. Jego słony smak łagodziła słodkawa musztarda i kwaskowate marynowane buraczki....naprawdę pychotka. 
Na całej wyspie, wokół domów, przy restauracjach, ale nie tylko bo i na ulicach, stoi mnóstwo kwiatów....stoją w doniczkach, koszach, drewnianych skrzynkach, rosną w ogrodach... piękne hortensje, cudne wrzosy, pachnąca lawenda......
Cztery kilometry od Nexo znajduje się miejscowość Balka. Postanowiliśmy tam pojechać, żeby zobaczyć ten wspaniały, drobniutki piasek, którego kiedyś używano w zegarach - klepsydrach. Do Balki jedzie się trasą rowerową, która biegnie trochę nad brzegiem morza, trochę wśród lasu, przy samej ścieżce znajduje się też rezerwat ornitologiczny Hundsemyre, który jest siedliskiem ptaków wodnych. Balka jest bardzo urokliwym miejscem, chyba jak każde na Bornholmie. Miałam wrażenie, że to takie miejsce, gdzie mieszkańcy wyspy przyjeżdżają wypoczywać na tzw. wypady za miasto, gdzie mają swoje działki tuż nad brzegiem morza... . Niestety gdy dojechaliśmy na plażę, piasek był wciąż mokry, po tym jak nad wyspą przeszła burza...ta sama, która nas goniła..., więc zabraliśmy trochę piasku do torby..... i po powrocie na Mazury, wysuszyliśmy go na słońcu i faktycznie okazało się, że piasek jest niesamowicie drobny, w dotyku zupełnie jak pyłek....szkoda, że nie dane nam było pobiegać po nim na bosaka....ale cóż wszystko przed nami...w końcu tak jak napisałam wcześniej na Bornholm chcielibyśmy jeszcze wrócić!!!
Po powrocie z Balki, pojechaliśmy oddać rowery...do których już zdążyliśmy się przywiązać.... mam nadzieję, że będą na nas czekały do następnego razu, a teraz niech inni z nich korzystają.....wrzuciliśmy plecaki na grzbiety i ruszyliśy na prom...po drodze robiąc jeszcze ostatnie zdjęcia...i odwiedzając tutejsze sklepy i sklepiki... . W jednym utknęłam na dobre ..... w małym sklepiku z latarenkami, świecami...drewnianymi, bielonymi dekoracjami i mnóstwem kwiatów.... nie mogłam się powstrzymać i ostatnie korony wydałam na blaszaną latarenkę..... Gdy wyszłam ze sklepu, byłam w takiej euforii, że wszyscy stwierdzili, że faktycznie do szczęścia niewiele mi potrzeba..... Ale fakt jest taki, że oglądam tego rodzaju cudeńka na różnych aranżacjach w gazetach czy internecie, na ich widok przyklejam się do ekranu..... a teraz miałam ich całe mnóstwo przed oczami.... nie mogłam tak poprostu wyjść z tego sklepu z pustymi rękami.... . Gdyby nie fakt, że w portfelu zostało nam 60 koron (mała latarenka kosztowała 55 koron) wykupiłabym połowę tego sklepu, nie licząc się z tym za co kupię jedzenie, czy czym zapłacę za biwak!!! Teraz ten suvenir cieszy moje oko, w moim mieszkaniu, dumnie prezentując się na konsoli hand made :):):)
I tak nasza bornholmska przygoda dobiegła końca. Mieliśmy momenty kryzysu, łzy w oczach i chwile zwątpienia....ale czego tu wymagać gdy po kilku latach nie jeżdżenia na rowerze, wsiada się na niego i pedałuje przeszło 40km dziennie.... po takim dniu bolą nogi, barki....nie wspominając już tego co się dzieje z twoimi czterema literami.....ale to wszystko jest warte wyjazdu na Bornholm, zobaczenia tej pięknej wyspy, spędzenia kilku dni na łonie natury i złapania rowerowego bakcyla!!!
